เรียวจิ โนโยริเกิดที่โคเบะ ในวัยเด็กเขาสนใจฟิสิกส์เนื่องจากพ่อของเขาเป็นเพื่อนสนิทกับฮิเดกิ ยูกาวะ ผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ใน ค.ศ. 1949 แต่ต่อมาหลังจากเขาได้เห็นการนำเสนอเกี่ยวกับไนลอนในงานแสดงนิทรรศการอุตสาหกรรม เขาก็เริ่มเบี่ยงเบนความสนใจไปทางด้านเคมีเพราะเห็นว่าเคมีสามารถ "สร้างสิ่งที่มีคุณค่าได้จากสิ่งที่แทบไม่มีค่าอะไรเลย" โนโยริเข้าเรียนในภาควิชาเคมีอุตสาหกรรม คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกียวโตและจบการศึกษาระดับปริญญาตรีใน ค.ศ. 1961 และเข้าเรียนต่อระดับปริญญาโทด้านเคมีอุตสาหกรรมที่มหาวิทยาลัยเกียวโตเช่นกัน ระหว่าง ค.ศ. 1963 และ 1967 โนโยริทำงานเป็นผู้ช่วยวิจัยในคณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกียวโต และเป็นผู้ฝึกสอนในกลุ่มวิจัยของฮิโตชิ โนซากิ เขาสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยเกียวโตใน ค.ศ. 1967[9] และเข้าทำงานเป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์ในมหาวิทยาลัยเดิมใน ค.ศ. 1968 โนโยริทำงานวิจัยหลังปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดกับอีไลอัส เจ. คอรีก่อนจะกลับไปเป็นศาสตราจารย์ประจำมหาวิทยาลัยนาโงยะใน ค.ศ. 1972 โนโยริยังคงประจำอยู่ที่มหาวิทยาลัยนาโงยะและนอกจากนี้ยังเป็นประธานของศูนย์วิจัยริเก็ง ศูนย์วิจัยระดับชาติของประเทศญี่ปุ่นระหว่าง ค.ศ. 2003 และ 2015[10]